Αρχείο για Μαΐου 2008
reasons why I love England (pt 1)
Published 28 Μαΐου, 2008 Day-in Day-out , that's entertainment Leave a Commentδεν είμαστε.
«Rangers ruined it for us» – λόγω των επεισοδίων μετά τον τελικό του UEFA, δεν επιτράπηκε στους ManUTD fans να υποδεχτούν τους ποδοσφαιριστές όπως θα ήθελαν. Αναθαρρήστε όμως, γιατί θα γίνει φιέστα «κάποια στιγμή το καλοκαίρι».
[Το ενδεχόμενο του να γίνονταν επεισόδια ακριβώς επειδή δεν επιτράπηκε η φιέστα εμένα γιατί μου φάνηκε πιθανό?]
που θα με κάνουν united στα γεράματα (*)
Το εξώφυλλο της τοπικής free press με συγκίνησε.
_____________________________________________________________________________
*αστειάκι (**)
_____________
**για τη united, όχι για τα γεράματα.
Με μεγάλη μπάντα (βιολί, βιολοντσέλο, ακορντεόν, τρομπέτα, σαξόφωνο πέραν των κλασικών και σίγουρα και άλλα που ξεχνάω), με κατά βάση αντρικό κοινό (και αρκετά μοναχικά αγόρια), με τραγούδια από το Night Falls Over Kortedala και λιγότερο από το Oh You’re So Silent Jens, με διάφορα θεατρικά κόλπα και σκανδιναβικά αστεία, σίγουρα από τις καλύτερες συναυλίες που έχω δει εδώ.
Παρένθεση 1: Πόσο ωραία είναι τα μικρά venues, σπάει η χορδή και χαλάει το μικρόφωνο και μπορείς να γελάσεις για αυτό με το κοινό χωρίς να γελάσει το κοινό με εσένα (διαφορά with you/at you).
Παρένθεση 2: Πολύ ωραία η διασκευή του Lekman στο τραγούδι A little lost του Arthur Russell, και πολύ ωραίο τραγούδι μιας και δεν το ήξερα πριν ακούσω τη διασκευή του.
Παρένθεση 3: Καλό το support που πρόλαβα να δω, Jaymay (υπάρχει όλως τυχαίως και κριτική στο πιτσφορκ σήμερα για δαύτην).
Παρένθεση 4: Αποχαιρετισμός για την παλιά μου φωτογραφική:
Στο αεροπλάνο υπήρχε η εξής διαφήμιση του Skoda Fabia:
Χρειάστηκα κάποια λεπτά για να καταλάβω ότι διαφημίζει τη θήκη για μπουκάλι νερού 1,5 λίτρου που έχει μέσα το αυτοκίνητο, με punchline «μπορεί να μείνετε από βενζίνη, αλλά τουλάχιστον δε θα διψάσετε». Αυτοί οι Τσέχοι δεν αστειεύονται όταν μιλάνε για extras στο αυτοκίνητο!
11/09 – Wembley Arena – MADONNA
κι ας είναι με κακό album, κι ας είναι σχεδόν σίγουρη για τις 27 Σεπτέμβρη (οπότε και θα έχω επαναπατριστεί) στο ΟΑΚΑ, I wouldn’t miss this for the world.
(keep it up keep it up don’t be a pri (HEY) madonna)
Τουριστική πολύ (και γι’αυτό κουραστική αρκετά), αλλά η άνοιξη και τα χρώματά της δεν περιγράφονται. Το ταξίδι θα άξιζε μόνο και μόνο για τον λόφο Petřín και την πανέμορφη Μala Strana. 
Ξέρεις ότι δε θες να φύγεις από κάπου όταν περιμένεις το φόβο της απογείωσης για να νιώσεις οτιδήποτε άλλο εκτός από στενοχώρια. Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε εδώ, πρέπει πια να καταργήσουμε τις επιστροφές.
Το μεγαλύτερο amusement park στην Αγγλία, and amuse ourselves we did!
(Οι αρθρώσεις είναι απλά άσπρες στη φωτογραφία, φόβος, όχι αστεία). Στο Oblivion συμβαίνει το εξής: σε ανεβάζει αρκετά αργά σε αρκετά μεγάλο ύψος και στο τέλος σε αφήνει να κρεμιέσαι για 2-3 δευτερόλεπτα στην άκρη από τις ράγες, μέχρι να σε αφήσει να πέσεις κατακόρυφα μέσα σε μια τρύπα στο έδαφος. Στο Rita, που είναι μάλλον το γρηγορότερο τραινάκι της Ευρώπης, είχε επιτάχυνση 0-100 (μίλια) σε 2.5 sec.
Το πάρκο είναι στην εξοχή, με τέλειο πράσινο και λίμνες και είναι πολύ μεγάλο – πρέπει να θες παραπάνω από μιάμιση ώρα με τα πόδια για να το γυρίσεις όλο.
Έχει παιχνίδια και για πιο μικρά παιδία, διαδρομές με σαμπρέλες που γίνεσαι μούσκεμα (και τεράστια στεγνωτήρια μετά), τέλεια hot dog (και άλλα βρωμοφαγητά), εμείς πέσαμε και σε μέρα με λίγο κόσμο και δεν φάγαμε πολύ χρόνο στις ουρές. Γενικά, έχει παντού παιχνίδια και σίγουρα μπαίνεις στο τριπάκι και δίνεις λεφτά για να κερδίσεις διάφορα. Θα προσπαθήσω να ξαναπάω μέχρι να φύγω από εδώ, άλλη μία φορά το oblivion επιβάλλεται!
working title 